Elisha
De deur zucht zacht en verwaait
je haren vluchtig
De galm weerklinkt via de
gladde grijze wanden terug
Even is het stil
Het kloppen van je hart en het
gekras van ijzer op papier
Zinnen onder een minimalistisch licht
Het mompelen van halve zinnen
Terwijl je de schrijver nadert op het
puntje van je tenen
Vang je net nog een paar woorden op
die samen klinken als
‘Claustrofobisch’
